Met het Keurmerk Vechtsportautoriteit
sta je er beter op (vervolg)
Tayfun Özcan (meervoudig wereldkampioen kickboksen) en Said el Badaoui van SB Gym.
Het Keurmerk Vechtsportautoriteit
Het Keurmerk Vechtsportautoriteit werd oorspronkelijk opgezet als een middel om te controleren of vechtsportaanbieders aan bepaalde standaarden voldeden. In de loop der tijd hebben vechtsportscholen het actief omarmd als een manier om hun kernwaarden te communiceren: het bieden van deskundige sportbeoefening in een veilige omgeving. Het keurmerk is nu een belangrijk onderdeel geworden van het beleid van tientallen gemeenten, vaak als een vereiste voor samenwerking. Deze ontwikkeling verhoogt de waarde van het label voor alle betrokken partijen.
De vechtsportwereld was lange tijd een vrijbuiterswereld. Dat had zijn charme, maar bracht ook risico’s met zich mee. Rond 2010 kregen de nadelen de overhand. De sector kreeg last van criminele inmenging en evenementen liepen te vaak uit op verstoring van de openbare orde. Het niveau van de sportscholen liep enorm uiteen. We hadden de wereldtop, maar ook cowboys die maar wat deden. Ondertussen bleef de populariteit van de sporten toenemen. Kickboksen groeide uit van marginaal nieuwe fenomeen in de jaren zeventig tot volkssport in de 21e eeuw. De grote evenementen van Glory trekken meer kijkers dan een WK wielrennen of schaatsen.
Honderdduizenden Nederlanders weten ook zelf de weg naar de vechtsportschool te vinden. Jong en oud trekken handschoenen aan om zich uit te leven, op te laden, fit te blijven of dromen na te jagen. In heel het land vinden elk weekend toernooien en gala’s plaats: ruim tweehonderd in 2023. Hier vechten duizenden sporters hun wedstrijden. Tienduizenden vrienden, familieleden en liefhebbers vullen de tribunes.
Maar de ongereguleerde vechtsportwereld kreeg lange tijd geen grip op een aantal problemen. Dit leidde tot groeiende weerstand bij gemeenten en politie. Er was niet, zoals het voetbal de KNVB kent, één sterke bond die orde op zaken kon stellen. Die was ook niet zomaar opgericht, want het wereldje was verdeeld in kampen rond een tiental concurrerende organisaties die zich bond noemden. Krijg die kikkers maar eens in één kruiwagen.
Positieve krachten versterken
Op initiatief van een groep sporters die schoon schip wilden maken, werd een werkgroep opgericht. Die leidde uiteindelijk tot de geboorte van de Nederlandse Vechtsportautoriteit, gesteund door het ministerie van VWS en sportkoepel NOC*NSF. Deze overkoepelende organisatie moest de rotte appels uit de mand knikkeren en de positieve krachten versterken. De vechtsport moest structureel beter worden georganiseerd.
Voor de vechtsportscholen werd het Keurmerk Vechtsportautoriteit bedacht. Er werd een toetsingskader ontwikkeld en wie niet voldeed aan de eisen, mocht niet meer meedoen aan wedstrijden in Nederland. De eisen gingen over accommodatie en materialen, sporttechnisch kader, gezondheid, huisregels en omgangsnormen, en de aanpak van grensoverschrijdend gedrag. Sportscholen die niet aan de standaarden voldeden, zagen zich voor een keuze gesteld: het niveau opschroeven, of de wedstrijdvechters zien vertrekken naar een sportschool die wel voldeed. Omdat ze vrijwel allemaal eieren voor hun geld kozen, werd sector breed het niveau opgeschroefd. De macht om sportscholen zonder keurmerk buitenspel te zetten, kwam van de gemeenten. Die kozen er massaal voor om vechtsportevenementen alleen een vergunning te verlenen als alle sportscholen van alle deelnemers keurmerkhouder waren.
Controle werd kans
De sportscholen begrepen heel goed dat het keurmerk ten eerste een controlemiddel was, maar grepen al snel de gelegenheid aan om zich ermee te profileren. Sportscholen die het keurmerk behaalden, stuurden een persbericht naar lokale media. Hiermee kregen ze zoveel positieve media-aandacht dat de 100 euro die het Keurmerk kostte (voor twee jaar) heel snel was terugverdiend.
Gemeenten besloten het keurmerk niet alleen als vereiste te gebruiken voor evenementen, maar ook voor andere vormen van samenwerking. Wil je als vechtsportschool meedoen aan de gemeentelijke sportdag? Wil je meedoen in het stadspasprogramma? Wil je een zaal huren? Dat kan, mits je het Keurmerk Vechtsportautoriteit kan laten zien.
Het label wordt dus steeds breder ingezet. Sportscholen profileren zich ermee richting sporters en ouders van jonge sporters. Gemeenten hanteren het als voorwaarde. Hierdoor zeggen steeds meer vechtsportscholen, ook als zij niet meedoen aan wedstrijden en alleen recreanten trainen: doe mij ook zo’n keurmerk. De gemeenten vragen ernaar en het wekt vertrouwen bij het publiek.
Bredere sportscholen ook welkom
In 2024 bieden niet alleen gespecialiseerde gyms vechtsport aan. Vooral kickboksen zien we steeds vaker in het aanbod van fitnesscentra en brede sportscholen. Het onderstreept de potentie van de sporten. Vaak betreft het zaktraining, maar soms ook techniektraining. Ook zijn er afgeleide vormen gebaseerd op kickboksen, zoals kickfit, kickfun of kicking cardio.
Deze sportscholen zijn welkom om het Keurmerk Vechtsportautoriteit ook aan te vragen en uit te dragen. Hoe breder de vechtsport investeert in vertrouwen, des te groter ook de groep zal worden die uiteindelijk de voet over de drempel durft te zetten.
Alles over de vereisten van het Keurmerk Vechtsportautoriteit lees je hier keurmerk op de website van de Nederlandse Vechtsportautoriteit. Daar kan ook de aanvraag worden gedaan. Met vragen kan iedereen terecht bij info@vechtsportautoriteit.nl
Nederlandse Vechtsportautoriteit en NL Actief werken samen
in het Platform Ondernemende Sportaanbieders aan de behartiging van
de belangen van sportschoolhouders.
16