​
Wel of geen suikertaks in Nederland?

 

Wereldwijd hebben ondertussen ruim veertig landen een suikertaks ingevoerd, waarvan tien Europese landen. In totaal zijn er al meer dan tachtig jurisdicties die een vorm van suikerbelasting hebben ingevoerd, voornamelijk als een interventie om zwaarlijvigheid of aan obesitas gerelateerde aandoeningen te verminderen.

Volgens het Centraal Planbureau (CPB) leidt hogere belasting bij een hoger suikergehalte in suikerrijke dranken tot minder consumptie. En het zorgt ervoor dat producenten minder suiker in producten toevoegen om minder belasting te betalen. Daarom moet er in Nederland zo snel mogelijk een nieuwe slimme suikertaks worden ingevoerd. Uit het rapport van het CPB blijkt dat de huidige verbruiksbelasting mensen niet helpt gezonder te worden. Deze verbruiksbelasting is niet genoeg gericht op het verminderen van de consumptie van suikerrijke dranken. Zo zijn gezonde dranken als mineraalwater niet uitgezonderd en worden suikervrije frisdranken net zo zwaar belast als de meest suikerrijke dranken. Er is voor de consument geen aantrekkelijk en betaalbaar gezonder alternatief.

In april 2018 ging het roer in Groot-Brittannië om. De suikertaks werd dat jaar ingevoerd. Britse meisjes tussen de tien en elf jaar blijken dankzij de suikertaks minder dik. Met name meisjes afkomstig van scholen in de meest achtergestelde wijken, zijn minder dik. De suikertaks lijkt minder invloed te hebben op jongens. Zo merkten onderzoekers bij jongens tussen de tien en elf jaar geen duidelijke daling van het aantal obesitasgevallen op.

Wel of geen suikertaks?

Wel:

• Om consumentengedrag te veranderen, is wetgeving nodig. Een suikertaks zorgt voor een hogere prijs van frisdrank, waardoor de suikerconsumptie wordt geremd.
• Een aantal landen met suikertaks rapporteert hoopvolle resultaten.
• De belasting levert de overheid extra inkomsten op die kunnen worden gebruikt om met bewustwordingscampagnes extra voorlichting te geven.

Niet:

• Het percentage mensen met overgewicht zal niet meer fors stijgen.
• Zorgkosten en premies worden zo hoog, dat mensen vanzelf gaan kiezen voor een gezonder leven en minder suikerinname.
• Een aantal landen met suikertaks rapporteert amper positieve resultaten.
• Effectieve gedragsverandering bereik je door de leefomgeving positief te beïnvloeden, bijvoorbeeld een ruimer aanbod gezonde voeding, voldoende speelpleinen, fietspaden en laagdrempelige sportinfrastructuur, enz.
• Een belasting op voedingsmiddelen treft mensen met een smalle beurs harder dan mensen met meer vermogen. Het leidt tot nog meer ongelijkheid. Slechte voedingskeuzes worden juist al vaak veroorzaakt door armoede.
• Gezonder leven bereik je alleen met een holistische aanpak en een breder preventief gezondheidsbeleid, niet met een suikertaks.